Bekend maakt bemind: De verandering van weerstand naar
verbinding
Vorige maand luisterde ik naar de podcast ‘Bekend maakt Bemind’ van De Correspondent.
In Nederland staat de geplande spreidingswet, die nog moet worden goedgekeurd door de Eerste Kamer (hoewel niet controversieel verklaard), centraal in discussies. Deze wet verplicht gemeenten om asielzoekers op te nemen.
In gemeenten veroorzaakt de aankondiging van de komst van een asielzoekerscentrum vaak verontwaardiging en onbegrip onder de lokale bevolking. Mensen maken zich onder andere zorgen over de omvang, overlast en criminaliteit. Echter, wat opvallend is, is dat deze weerstand vaak als sneeuw voor de zon verdwijnt zodra het asielzoekerscentrum eenmaal is gevestigd.
De eerste angst voor het onbekende maakt plaats voor iets anders: toenadering en verbinding tussen asielzoekers en buurtbewoners. Waarom zou de hypothese ‘bekend maakt bemind’ bijna altijd opgaan?
De Invloed van Persoonlijk Contact
Het is begrijpelijk dat een asielzoekerscentrum in de buurt voor de nodige stress zorgt. De grootte en de onzekerheid over de impact op de lokale gemeenschap voeden die angst. Echter, wanneer mensen de kans krijgen om hun nieuwe buren te leren kennen, bijvoorbeeld tijdens buurtactiviteiten of gewoon tijdens het dagelijks leven, verandert er iets. Het vermindert het ‘wij-zij’ denken. Het vertrouwen tussen mensen groeit en er zijn minder vooroordelen.
Realiteit versus Verwachtingen
Zodra de vrees voorbij is en het asielzoekerscentrum er staat, gebeurt er opmerkelijks. De realiteit blijkt vaak niet overeen te komen met de vooraf gevormde verwachtingen. In plaats van overlast en criminaliteit ontstaat er een gevoel van gemeenschap en samenwerking. Waarom wordt dan de werkelijkheid vaak overstemd door angstige vermoedens?
Van Angst naar Verbinding
Het antwoord lijkt te liggen in het vermogen van mensen om zich aan te passen en empathie te tonen. Na verloop van tijd verdwijnen vooroordelen en maken ze plaats voor begrip. Wat ooit onbekend en beangstigend leek, wordt nu vertrouwd en soms zelfs geliefd.
De dynamiek tussen asielzoekers en lokale bewoners laat zien dat ‘bekend maakt bemind’ niet zomaar een loze kreet is, zelfs in situaties waar de initiële weerstand bijna onoverkomelijk leek. Het benadrukt het vermogen van mensen om te veranderen, te groeien en uiteindelijk samen te werken voor een betere toekomst.
Geloof in Verandering: Werk Inclusief
Mijn overtuiging dat ieder mens talenten heeft en daarmee kan bijdragen aan de maatschappij, zorgt voor mijn betrokkenheid bij dit onderwerp. Als actieve speler op de arbeidsmarkt werk ik aan projecten en opdrachten gericht op ontwikkeling binnen de arbeidsmarkt.
Dat is ook de reden dat ik een aantal jaar geleden WERKINC ben gestart. Het staat voor Werk Inclusief, omdat werk alleen niet altijd genoeg is. Met uitgebreide ervaring in zowel het bedrijfsleven als bij de overheid ondersteun ik werkgevers en kandidaten bij de uitdagingen die de arbeidsmarkt op dit vlak biedt.
‘Bekend maakt bemind’, maar daarbij is inclusiviteit ook van belang voor echte verbinding en waarde.
